Ongepland bezoek aan Nederland

Door : Hans Veldkamp

Op 20 September kregen we te horen dat (O)pa Veldkamp zeer ernstig ziek was zonder kans op genezing. Na overleg met mijn broer daarop besloten om een tussentijds bezoek in te plannen aan Nederland met ons drieen.  Eerst met high school en BOCES de afwezigheid van Bram geregeld, hij krijgt huiswerk mee voor die week en de rest komt goed zeggen de leraren. Tickets besteld bij de KLM voor een trip van 14 tot en met 21 oktober. Uiteraard staat de week in teken van (O)pa maar tevens kunnen we dan weer wat vrienden bezoeken die we ook gemist hebben sinds we eind juli met ons allen naar New Hampton zijn vertrokken.  Zondagmorgen zijn we aangekomen op Schiphol en met de huurauto richting Deventer vertrokken. In Deventer logeren we in het huis van (O)pa maar aangezien daar al tijden niemand gewoond had hebben we eerst het huis opgeruimd en schoongemaakt om vervolgens nog even wat te slapen. Maandagmiddag zijn we naar (O)pa gereden, naar Zeewolde want hij verbleef nog op de camping. Daar aangekomen bleek (O)pa erg verzwakt te zijn wat voor ons de reden was om te gaan bellen met verschillende instanties. Uiteindelijk via de verpleging van de longafdeling in het Deventer ziekenhuis voor elkaar gekregen dat hij naar de spoedeisende hulp mocht. Daar aangekomen moeten er eerst de nodige onderzoeken gedaan worden maar uiteindelijk om 23:45 lag (O)pa op een ziekenhuis kamer alwaar hij aan het infuus ging. Dat was een hele opluchting omdat er nu goed voor hem gezorgd wordt. Elke dag op bezoek in het ziekenhuis leerde ons dat hij elke dag wat verder opknapte door het toegediende vocht. De eerste chemo kuur bleek toch een zeer grote aanslag op zijn lichaam te zijn geweest waarop (O)pa besloot halverwege de week geen vervolg met chemo kuren te willen. Ondanks alle bezoeken aan Pa hebben we ook tijd gevonden om bij te praten met vrienden. Op donderdag werd bekend dat (O)pa maandag 22-10-2017 naar Hospice de Winde in Deventer mag, waar er goed voor hem gezorgd zal worden met iets meer privacy voor (O)pa. Ondanks alle verdriet vanwege de ziekte geeft dit toch een gerust gevoel en hebben we besloten om zaterdag 21-10-2017 terug te vliegen naar ons huis in Amerika. Dit betekende dat het onvermijdelijke afscheid vrijdagavond gedaan moest worden, iets waar we alledrie erg tegen op zagen. Bram begon tijdens het avondeten te beseffen dat hij die avond Opa waarschijnlijk voor het laatst zou zien en daar werd hij erg verdrietig van. In het ziekenhuis heeft hij dit ook met zijn opa gedeeld en (O)Pa reageerde zoals een echte opa betaamde. Hij nam rustig de tijd om met Bram te praten over wat er ging gebeuren en wat hij voor Bram voelde. Dit was erg dubbel, aan de ene kant heel verdrietig en emotioneel, aan de andere kant een voorrecht om er bij te mogen zijn. Wat een kanjers die twee. Uiteindelijk hebben we (O)pa een knuffel en kus gegeven en hem nog een goede tijd in het hospice gewenst. Nu maar hopen dat als we terug komen met kerst we de kans krijgen hem nog te zien. Misschien hopen tegen beter weten in maar het is iets waar we ons met ons drieen aan vast kunnen houden. (O)pa, bedankt voor dit grootse afscheid, we houden van je.