Hawaii 2018

Door : Hans Yvonne en Bram

Op zaterdag 4 augustus was het dan eindelijk zover, onze eerste echte amerikaanse vakantie stond op het punt van beginnen. Vroeg opgestaan om op tijd op JFK te zijn. Normaal altijd terminal 4 maar nu terminal 8. Na inchecken en de koffers afgegeven te hebben eerst ontbeten op het vliegveld. De heenreis naar Maui ging via Phoenix (6 uur) naar Kahalui (5,5 uur). Voor de overstap hadden we een klein uur maar op Phoenix aangekomen bleek de vlucht naar Maui met 4 uur te zijn vertraagd, dus tijd genoeg om over te stappen. Om 9 uur 's avonds landen we op Maui en na het ophalen van de huurauto waren we iets over 11 in ons appartement. Met een jetlag van 6 uur maar gaan slapen zonder precies te weten waar we beland zijn. De volgende ochtend zagen we pas hoe mooi het complex was waar we zaten, Napili shores by Outrigger. Direct aan de stille oceaan gelegen met een prachtige tuin aan de binnenkant. Eerst boodschappen gedaan in het dorp zelf zodat we konden ontbijten en daarna op ontdekking uit. Eerst naar Kalahui terug om meer boodschappen te doen bij de Walmart, de dorps supermarkt is zo ongeveer 2x zo duur. De middag op het strand van Napili beach bij ons complex doorgebracht. Maandagmorgen na een goede nacht, maar vroeg wakker door de jetlag, zijn we noordelijk van Maui gereden. Yvonne had ontdekt dat er een blowhole moest zijn dus die gaan zoeken. Het gaat om Nakalele blowhole en is echt spectaculair. Bram en Hans zijn er dicht bij geweest, Yvonne heeft alles aangekeken van een iets grotere afstand. We zijn daarna doorgereden om de Kahakuloa head te zien en hiervoor moesten we een bergweg volgen die steeds smaller werd. En uiteraard kwamen we een locale bewoner tegen die heel resoluut ons dwong achterwaarts de berg af te rijden zodat ze kon passeren. Na een lange achteruit rij rit van 5 minuten is dat uiteindelijk gelukt en zijn we door gereden zodat we goed zicht op de head hadden. Daarna terug naar het appartement, lunchen en daarna weer naar Napili beach, zwemmen in de oceaan. Op dinsdag naar een speciale snorkel baai geweest, Honolua bay. Dit was een baai met stenen in plaats van zandstrand en het was ondanks dat het pas 8 uur was al erg druk met snorkelaars. Bram zijn spullen gepakt en aangedaan en met de nieuwe camera op weg naar het rif. Daar prachtige fotos gemaakt en zelfs een schilpad kunnen filmen tijdens het snorkelen, wonderschoon. Na een tweetal uren terug gegaan om te zwemmen in Napili beach. De golven waren extreem hoog en Hans was er erg moe van geworden dat hij lang geslapen heeft na de lunch. Om toch weer wat wakker te worden hebben we de Kapalua Coastel trail gelopen op 3 minuten rijden vanaf ons appartement. Een prachtige wandeling over de dragon teeth rots en langs Onelao beach. Daarna ons zelf laten verwennen in het restaurant van het resort, Kitchen 5315. Erg lekker gegeten en in de avond op ons balkon met ons drieen het kezen spel gespreeld, Yvonne en ik rummikub en daarna slapen. Woensdag was de dag van orkaan Hector en het was onduidelijk welke impact het zou hebben. Daarom besloten de Road to Hana te rijden. Dit is een route door het tropisch regenwouw van Maui, 52 mile met 600 bochten en 60 enkelwegs bruggetjes. Normaal rijd je deze afstand in een uur, nu doe je er in totaal 4 uur over. Onderweg genoeg te zien en soms uitstappen om de watervallen te bezichtigen. Nadat we om  12 uur aan gekomen waren in Hana zijn we gaan lunchen. De vervolg route kan of terug zijn of doorrijden over route 31 maar de verhalen daarover zijn nogal verschillend. Veel verhalen zeggen dat je een 4 wheel drive met hoge bodem vrijheid moet hebben om het onverharde stuk te overleven. Aangezien we die niet hadden durfde Hans het niet aan en zijn we terug gereden, nogmaals door die prachtige groene omgeving. We hebben de Haika-Pauwela, Three Beers and Makapipi falls gezien. De hele weg regende het zacht maar dat hoort op een of andere manier wel bij dit regenwoud. Donderdag 9 augustus zijn we naar Kihei gereden om het bezoekerscentrum voor dierkunde te bezoeken. Daar overwinteren de walvissen in de maanden November tot Maart. Hier bevallen ze van hun kalf en zwemmen vervolgens terug als het walvis kalf sterk genoeg is naar Alaska. Dit was nog steeds een regen dag, veroorzaakt door de orkaan Hector dus in de middag nog geprobeerd een stuk te wandelen omdat de temperatuur wel goed is. Na een korte slipperige wandeling waarin we toch drijfnat waren geworden toch maar een short cut genomen en terug naar het appartement. Een lekkere luie middag/avond met eten, spelletjes en wat drinken volgde. Vrijdag naar Slaughterhouse beach geweest, wij om te zwemmen en Bram om te snorkelen. Door de hoge golven was snorkelen niet mogelijk dus Hans samen met Bram lang in de golven gespeeld. Nadat ze beide gesloopt waren terug naar het appartement, lunchen, siesta en relaxen. Hans heeft online nog een reservering voor de zonopkomst op de vulkaan van Maui, Haleakala, kunnen boeken. Zonder wordt je namelijk niet toegelaten tussen 3 en 7 uur in de ochtend. Zaterdag zijn we naar Olowalu bay geweest omdat de boeken zeggen dat je er goed kunt snorkelen, dit viel echter tegen en na een uur had Bram het wel gezien. Wij zelf nog wat gezwommen. Na de nodige boodschappen gedaan te hebben terug naar het apartment voor de lunch en vervolgens naar Napili beach. Zondagnacht om 1 uur opgestaan en half twee gaan rijden naar de Haleakala vulkaan voor de zonsopgang. In de informatie die je toegezonden wordt met de reservering lees je dat dit 3,5 uur rijden is vanaf onze locatie maar in werkelijkheid waren we er al na 2,5 uur. Dus van 4 tot 6 wachten tot de opkomst daar was. Het is op de top, 10000ft, ca 4 graden met wind dus erg koud. Nu hadden we speciaal warme broeken en vesten meegenomen hiervoor en ook dekens van bed gerukt maar desondanks was het erg koud nog. De beloning is de zonsopkomst en die is de kou meer dan waard, wat een prachtig verschijnsel. Je kijkt ook neer op de wolken omdat je je erzelf erboven bevindt. Nadat het licht was langzaam omlaag gereden en vervolgens de krater nog bezocht. Daarna verder omlaag gereden en bij de Walmart langs gegaan om souvenirs in te slaan. Na de lunch Kapalua beach bezocht, heerlijk gezwommen daar. Bram heeft nog gesnorkeld en zijn tweede turtle gezien. Op Maandag 13 augustus weer naar Honolua bay gegaan zodat Bram kon snorkelen en Yvonne is met hem meegezwommen op een boogieboard. Zelfs zij kon van alles zien, zo helder was het water en samen hebben ze een schilpad gevolgd. Bram heeft er een prachtig film van gemaakt ook. Nadat Bram klaar was heeft Hans het ook geprobeerd, weliswaar zonder bril maar wonderwel kon hij van alles zien. het ademen door een snorkel heeft hij nog niet echt onder de knie en hij slikte dan ook regelmatig zeewater in. Na de lunch naar D.T. Fleming beach geweest om in de golven te spelen aldaar. Voor dinsdag stond de snorkel locatie Black Rock op de agenda en aangezien geschreven werd dat parkeren er erg lastig is waren we er al om 8 uur. Een top plek voor de auto gevonden en na een korte wandeling op het strand aangekomen. Yvonne weer mee op het boogie board. Om de rots heen kon je de stroming goed voelen en na een goed uur was Bram dan ook klaar met snorkelen. Hans heeft het ook weer even gedaan en het ging al iets beter. De middag doorgebracht op Onolea beach en in de golven gesurfd. Hiermee kwam er een eind van de vakantie, de woensdag stond in het teken van de lange terug reis. Eerst hawaiaans geluncht bij Tante's cuisine en daarna naar het vliegveld. Eerst 7 uur naar Dallas met een overstap van 1,5 uur door naar New York, La Guardia (4,5 uur) . Uiteindelijk zoals gepland om 12 uur aangekomen en met een taxi naar lang parkeren van JFK gebracht. 13 uur redden we vanaf de parkeerplaats naar huis om 15 uur in de middag waren we dan weer thuis.

We hebben allemaal een dubbel gevoel, het was een fantastische vakantie waar we van hebben genoten, maar we waren ook verdrietig dat het voorbij was.

Mahalo Maui