De eerste week

Door: Hans Veldkamp

De eerste week zit er op, en wat voor week. Op maandag afscheid in Deventer en op dinsdag afscheid in Denekamp. Woensdag was de grote verhuisdag en moest ik de oversteek maken maar New York. Het afscheid op Schiphol van Yvonne, Bram en mijn vader Herman viel me zwaar. Pas als je afscheid neemt besef je wat je achterlaat. Hopelijk zie ik ze alle drie snel weer en tot die tijd stort ik me maar op alles wat gedaan moet worden in Amerika, zowel prive als zakelijk. Tijdens de vlucht naar New York vroeg ik, zoals ik de afgelopen 8 jaar al doe, aan de stewardess of ze huisje 92 voor me heeft. Dit is de 3 haringen uit Deventer en daarom ook erg gewild door mij. Elke reis kreeg ik te horen dat hij niet aan boord was en dat ik een ander huisje mocht kiezen. Deze keer echter kwam ze terug bij me met huisje 92 in de hand. Dit was voor mij het teken dat we de juiste beslissing genomen hadden. Op donderdag en vrijdag druk geweest met het regelen van de noodzakelijke zaken voor het huis en dit maakte het mogelijk zaterdag te verhuizen van het hotel naar het huis. Slapen doe ik nog in een slaapzak maar wel op een heerlijk groot bed. meubels staan erin, tv en internet is geregeld, vuilnis wordt wekelijks opgehaald dus prima voor elkaar. in het weekend veel geshopt om de noodzakelijk spullen te kopen voor het huis, wat heb je veel nodig zeg. Maar ook daar erg succesvol geweest vind ik zelf. zondag middag dacht ik laat ik toch maar een sneeuwschuiver kopen, je weet nooit en ja hoor, hedenochtend was alles wit, er lag al een centimeter of 5 en het is pas begin december. vandaag is de eerste echte dag op kantoor en langzamerhand zal ik de werkzaamheden naar me toe trekken. terugkijkend op de eerste week kan ik samenvattend zeggen, een emotionele roaler coaster met op dit moment een super gelukkig gevoel.